In elk land van de wereld liggen er grote industriële steden. Eigenlijk zijn dit moderne slavenkampen. Dichtbij het centrum zijn er nederzettingen waar de slaven wonen. Iedere morgen vertrekken deze mensen,“in kuddes”, van hun wijken naar het industriële kamp. Een ieder is op haar of zijn plaats om 8.30 uur. Hier melden ze zich bij hun meester voor hun dagelijkse taken. Ze blijven dan geketend tot ze om 17.00 uur weer vrijgelaten worden. Ze hebben geen keuze over hoeveel uren ze moeten werken, soms moeten ze overwerken totdat hun meester zegt dat ze mogen vertrekken.
Ieder jaar wordt hen verteld wanneer ze hun vakantie moeten nemen, voor hoe lang, en wanneer ze moeten terugkeren. Ze hebben weinig keuze over hoeveel ze verdienen. Ze krijgen tijdens hun werkuren weinig tijd om te lunchen of voor een koffiepauze. Ze blijven geketend met grote angst omdat de meester hun kan straffen met de “ontsla-zweep”. Het wordt gezegd dat zelfs sommige slaven, die goed en trouw zijn, de slagen van die zweep hebben gevoeld. Dag na dag, jaar na jaar zwoegen zij totdat de meester beslist dat het voor hen tijd is om te stoppen met werken.
Dan laat hij hen vrij in de pensioenkampen, waar ze stil moeten zitten en wachten op hun dood. Het is zelfs een bekend feit dat de oude slaven die toch proberen te werken soms gezweept worden met de “stop uw pensioen zweep”.
Als u niet verandert wat u vandaag doet,
zullen al uw morgens eruit zien als gisteren.