Srila Prabhupada Over 64 Rondjes – Door Swami Gaurangapada
DUS JE ZULT HET MEER MOETEN DOEN (HET CHANTEN). DAT IS DE ENIGE REMEDIE. VASTBERADENHEID OM 64 RONDJES TE CHANTEN IS DRDHA-VRATAH.
(CONCLUSIE: ALS DE MATERIËLE KOORTS NIET IS AFGENOMEN, IS HET CHANTEN VAN 64 RONDJES DE ENIGE REMEDIE VOLGENS DE WOORDEN VAN SRILA PRABHUPADA TIJDENS DE VOLGENDE OCHTENDWANDELING.)
Ochtendwandeling, 14 Mei, 1975, Perth, Australië:
Toegewijde (1): Shrila Prabhupada, hoe kan de positie verzoend worden wanneer in het Krishna-bewustzijn één van de twee, de man of de vrouw, van zintuiglijk genot wil genieten, maar de andere dat niet wil? Zouden ze dan moeten scheiden?
Prabhupada: Nee… Ze zouden moeten worden opgeleid. Zintuiglijk genot betekent ‘niet gevorderd in Krishna-bewustzijn’. Zodra men vordering maakt in Krishna-bewustzijn, zal zijn gemoedsgesteldheid om van de zintuigen te genieten afnemen. Dat is de test.
Bhaktih paresanubhavo viraktir anyatra ca. De test is, de mate waarin je vordert in het Krishna-bewustzijn is het verhoudingsgewijze verminderen van zintuiglijk genot. Dat is de test. Net zoals het genezen van de ziekte het afnemen van de koorts, de temperatuur, betekent. Dit is de test.
Toegewijde (1): Wat als die koorts niet minder wordt?
Prabhupada: Dan zou hij moeten proberen om de Hare Krishna mantra te chanten, in plaats van zestien rondjes, vierenzestig rondjes. Dat is de manier. Zestien rondjes is het minimum.
Overigens chantte Haridasa Thakura dagelijks 300,000 namen. Dus je zult er meer moeten gaan doen.
Dat is de enige remedie. Als men vasberadenheid heeft, zal men zonder moeite vooruitgang boeken. Die vastberadenheid is erg moeilijk, de vastberadenheid van, “Ik moet volledig Krishna-bewust zijn.” Die vastberadenheid. Drdha-vratah.
PROBEER MEER TE CHANTEN (VAN 48 NAAR 64) MAAR GA NOOIT MINDER CHANTEN.
ALS JE IN STAAT BENT OM MEER DAN 16 RONDJES TE CHANTEN, TOT AAN 64 RONDJES, DAN IS DAT HEEL GOED.
Brief aan: Indira (Iris Mendoza), Ekayani (Esther Mendoza), San Francisco, 17 December, 1967
“Ik ben blij om te horen dat je 48 rondjes chant. Eigenlijk is het goed als men 64 rondjes zou moeten chanten, zelfs 16 rondjes, dus als men in staat is om meer dan 16 rondjes te chanten, tot aan 64, dan is dat heel goed. Houd een vast aantal rondjes aan.
Probeer meer te chanten, maar ga nooit minder chanten.”
{Annotatie: Indira was een vrij nieuwe toegewijde op dat moment.)
HEEL GOED EN HEEL MOOI ALS JE HET KUNT DOEN (64 RONDJES CHANTEN):
Brief aan: Hamsaduta, Hawaii, 23 March, 1969
“Ja, het is heel goed als je 64 rondjes kunt chanten; het is heel mooi als je dat kan doen.”
PRABHUPADA SCHREEF 64 RONDJES VOOR WANNEER TOEGEWIJDEN IN DE PROBLEMEN WAREN MET HUN ZINTUIGEN:
Brief aan: Bhaktijana, Los Angeles, 12 February, 1968
“Ik zal je nogmaals adviseren om altijd te chanten, en het aantal laat toenemen, namelijk, 16 rondjes wordt over het algemeen voorgeschreven, maar voorlopig kun je alle andere activititeiten stopzetten en het chanten verhogen naar 64 rondjes.”
Dat is de instructie gegeven door Heer Chaitanya Mahaprabhu in Zijn Siksastaka 3. Kirtaniyah sada harih: “De heilige naam van de Heer dient dagelijks vierentwintig uur per dag gechant te worden.” Daarom verzoeken wij de toegewijden in deze Krishna-bewustzijnbeweging om dagelijks minimaal 16 rondjes te chanten.
Eigenlijk dient men 24 uur per dag te chanten, net zoals Thakura Haridasa, die de Hare Krishna mantra dagelijks driehonderdduizend keer chantte. Wat heet, hij had geen andere bezigheid. (Shrimad-Bhagavatam 4.24.70 purport)
INDIEN JE JE NIET KUNT OVERGEVEN AAN KRSNA, TREED DAN IN DE VOETSPOREN VAN HARIDASA THAKURA DOOR VOORTDUREND OP KRALEN TE CHANTEN
Overgave is de ultieme instructie van de Bhagavad-gita, maar voor iemand die zich niet kan overgeven aan de lotusvoeten van Krishna, is het beter om voortdurend de Hare Krishna mantra chanten, onder de instructie van Haridasa Thakura.
In onze beweging voor Krishna-bewustzijn leren we onze volgelingen om voortdurend de Hare Krishna mantra te chanten op een kralensnoer. Zelfs degenen die deze beoefening niet gewend zijn
wordt aangeraden om minstens zestien ronden te chanten op hun kralensnoer zodat ze getraind kunnen worden.
Sada betekent “altijd.” Haridasa Thakura zegt, nirantara nama lao: “Chant de Hare Krishna mantra zonder te stoppen.” De ware plicht is om zich over te geven aan de lotusvoeten van Krishna, maar als men niet in staat is om dat te doen, dient hij dit proces aan te nemen, zoals geïntroduceerd door Shri Chaitanya Mahaprabhu en Zijn meest vertrouwelijke dienaar, Namacarya Shrila Haridasa Thakura. Dit is de manier om succes in Krishna bewustzijn te bereiken. (Shri Chaitanya-charitamrita Antya-lila 3.137)
(Opmerking: Naast dit zijn er ontelbare quotes door Prabhupada door het hele Bhagavatam & Cc over de noodzaak van het voortdurend chanten van de heilige namen. Een dagelijkse van 64 rondjes chanten is een grote stimulans om tot het stadium van voortdurend chanten te reiken naar mijn mening.)
EERSTE INITIATIE DOOR SRILA PRABHUPADA
“The Hare Krishna Explosion”, pagina 63, door Hayagriva dasa, Palace Press 1985.
“Nu dat je je kralensnoer hebt,” zegt Swamiji de volgende ochtend, “zou je vierenzestig rondjes per dag moeten chanten.” “Vierenzestig rondjes?” Om ieder woord van de mantra afzonderlijk uit te spreken, hebben we vijf minuten nodig om een rondje te chanten. Vierenzestig rondjes zou meer dan vijf uur duren. “Onmogelijk!”, zeggen we. “Daar hebben we nooit tijd voor.” “Oké,” zegt Swamiji “Tweeëndertig rondjes.” “Onmogelijk,” zeggen we. “We zullen nooit in staat zijn om dat te doen. Het is veel te veel.” “Oké,” zegt Swamiji. “Zestien rondjes. Niet minder.”
TKG’s Dagboek, 10 Juni
Vele Jaren geleden chantte hij (Shrila Prabhupada) vierenzestig rondjes, daarna geleidelijk aan minder, tot het een aantal jaren geleden zestien was.
____________________
CONCLUSIE: Wat volgt zijn mijn persoonlijke realisaties en/of gevoelens over het proces van het dagelijks chanten van 64 rondjes. Ik verzoek alle sara-grahi vaishnavas om zo vriendelijk te zijn de goede punten te nemen en me alstublieft niet aan te vechten over de punten waar men het niet mee eens is.
Als men zijn praktische toegewijde dienst kan leveren en in staat is om 64 rondjes te chanten dan is dat het beste. Het chanten van 64 rondjes dient geen excuus te zijn om te ontsnappen aan het leveren van zijn dienst of het bijwonen van het dagelijkse programma van sadhana-bhakti zoals gegeven door Prabhupada. Als een toegewijde het oprechte verlangen heeft om 64 rondjes te chanten dan zal hij een manier vinden zonder daarbij iemand lastig te vallen.
Voor zover ik weet bestaat er geen enkele geschreven instructie of verklaring van Prabhupada die het toegewijden afraadt om 64 rondjes te chanten wanneer ze het samen met hun andere dienst voor elkaar zouden kunnen krijgen. Ook kan het chanten van 64 rondjes in de associatie van toegewijden terwijl men zich bezighoud met dienst gerelateerd aan prediking nooit als nirjana- bhajana beschouwd worden. Uiteraard dienen de toegewijden die 64 rondjes chanten niet vol van zichzelf te worden en dienen ze niet neer te kijken op andere toegewijden die geen 64 rondjes chanten. Ze dienen zichzelf zo besmet en gevallen te voelen dat het chanten van 64 rondjes de enige hoop is voor ze om standvastig in Krishna-bewustzijn te blijven.
En ook, als men 64 rondjes chant met gehechtheid dan geeft het automatisch een grote opwelling van nederigheid en extase in het hart. Men wordt uitbundig in diepe heugenis van het spel en vermaak van de Heer en streeft er voortdurend naar om de dienaar van de dienaar te worden. En men wordt volledig enthousiast om krachtig te prediken (jive doya). De prediking wordt oneindig meer effectief en kan zondige mensen in toegewijden veranderen door zelfs maar een klein beetje te prediken.
Dit komt simpelweg door het vermogen van de heilige naam, en Iedereen kan het ervaren als men meer gaat chanten zonder daarbij de kwaliteit & de duidelijke uitspraak van het chanten te compromitteren.
Men kan het stadium van nishtha of ware madhyama-adhikari platform (en het stadium van anartha-nivrtti) zeer snel oversteken (misschien maximaal 10 jaar) door iedere dag 64 rondjes te chanten terwijl men de tien overtredingen probeert te overwinnen en als men zich volledig heeft overgegeven aan zijn guru.
Men kan zijn guru om zijn toestemming en zegeningen smeken om 64 rondjes te chanten. Als men het krijgt, dan zal men zeker zeer snel succesvol zijn (Ik kan verdere referenties uit sastra geven die verklaren dat de vooruitgang heel snel is als men oprecht een toegenomen aantal rondjes chant zonder een bijbedoeling end at er zonder meer te gaan chanten geen andere manier is.)
Net zoals de prostituee die heel snel een zuivere toegewijde werd door simpelweg dagelijks 300,000 namen te chanten volgens de instructie van haar guru Haridasa Thakura.
Volgens Srimad-Bhagavatam, Padma Purana, Hari-nama-cintamani, Prema-vivarta etc. is voortdurend chanten de enige manier om de namaparadha’s ervan te weerhouden om ons voortdurend aan te vallen.
Men dient de 10 overtredingen diep te bestuderen en ieder van ze zorgvuldig proberen te vermijden. Ook dient men grote gehechtheid te hebben voor de namen van Heer Gaura & Heer Nityananda, evenals hun spel en vermaak, dhaam en metgezellen, wat erg snel ons chanten van Hare Krishna overtredingsloos zal maken.
Er is zelfs een nog snellere manier. Als men 64 rondjes of meer chant terwijl men in Navadvipa-dhama verblijft, dan zal men volgens Nityananda Prabhu en Thakura Bhaktivinoda in Navadvipa-dhama-parikrama, zeer, zeer spoedig zuivere liefde voor Radha-Krishna krijgen, ook al kan men vol overtredingen zitten in het prille begin. In Navadvipa dient men met sambandha-jnana van Heer Chaitanya te chanten en met een nederige gemoedsgesteldheid. Het kan natuurlijk niet mogelijk zijn voor alle toegewijden om dit te doen.
Dan nog een punt ter overweging. Vele yogi’s en jnani’s verrichten dagelijks uren achter elkaar hun sadhana. Wij hebben het hoogste en meest sublieme proces van zelf-realizatie, namelijk het chanten van de Hare Krishna maha-mantra. Het chanten is op zichzelf volledig in staat om ons het grootste geschenk van liefde voor God te schenken. Er is niets anders nodig.
En wij besteden dagelijks slechts 1,5 tot 2 uur aan het chanten van 16 rondjes en voelen dat we een hoop sadhana hebben verricht. Ten opzichte van de 24 uur die een dag telt stelt 2 uur dagelijks niets voor. We hebben het grootste middel van sadhana tot onze beschikking, namelijk de Hare Krishna maha-mantra zoals gegeven door Heer Chaitanya Mahaprabhu (de gecombineerde gedaante van Radha en Krishna die slechts één keer in een dag van Brahma komt) en wij doen het slechts 2 van de 24 uur per dag. Dit kan niet de meest effectieve gebruikmaking zijn van deze menselijke levensvorm. Als iemand het meest waardevolle juweel van de wereld krijgt, dan zal hij het altijd bij zich houden.
Het dagelijks chanten van 64 rondjes kan 5,5, 6 of 7 of 8 uur duren. Maar wat is dat vergeleken met het grootste geschenk dat we in ruil daarvoor krijgen, namelijk zuivere liefde voor Radha & Krishna en bevoegdheid om Goloka Vrindavan te betreden en aan alle ellende voor eens en altijd een einde te maken.
Met dank aan Sripad Bhaktivedanta Dandi Maharaja
Vertaling: Janaki Nath Das