We vielen in slaap in de ene wereld en werden wakker in een andere.
Plotseling is Disney zonder magie,
Parijs is niet langer romantisch,
New York staat niet meer op,
de Chinese muur is geen fort meer en Mekka is leeg.
Knuffels en kusjes worden plotseling wapens en het niet bezoeken van ouders en vrienden wordt een daad van liefde.
Plots realiseer je je dat macht, schoonheid en geld waardeloos zijn en je niet de zuurstof kunnen geven waar je voor vecht.
De wereld zet haar leven voort en is prachtig. Het zet mensen alleen in kooien. Ik denk dat het ons een bericht stuurt:
‘Je bent niet nodig. De lucht, aarde, water en hemel zijn prima zonder jou. Als je terugkomt, bedenk dan dat je Mijn gast bent. Niet Mijn meester.’