In de oude teksten van India zoals de Bhagavad-gita, wordt voedsel in drie globale richtingen gecategoriseerd; sattva, rajasa en tamasa, oftewel in respectievelijk de geaardheid goedheid, hartstocht en onwetendheid.
Ze hebben ieder hun eigen specifieke kenmerken en eigenschappen waarmee ze onderscheiden worden. Bijvoorbeeld, voedsel in de geaardheid onwetendheid wordt beschreven als zijnde van nature schadelijk en vernietigend. Zij hebben een kwalijk effect op het lichaam en bewustzijn van degene die het nuttigt.
De Bhagavad-gita (17.8-10) beschrijft de drie soorten voedsel als volgt:
ayuh-sattva-balarogya- / priti-vivardhanah
rasyah snigdhah sthira hridya / aharah sattvika-priyah
katv-amla-lavanaty-ushna- / tikshna-ruksha-vidahinah
ahara rajasasyeshta / duhkha-sokamaya-pradah
yata-yaman gata-rasam / puti paryushitam ca yat
ucchishtam api camedhyam / bhojanam tamasa-priyam
“Voedsel in de geaardheid goedheid verlengt de levensduur, loutert het bestaan en schenkt kracht, gezondheid, geluk en voldoening. Dergelijk voedsel is zoet, sappig, vet en smakelijk.”
“Voedsel dat te bitter, te zuur, zout, scherp, droog en heet is wordt graag gegeten door mensen in de geaardheid hartstocht. Dergelijk voedsel veroorzaakt pijn, verdriet en ziekte.”
“Voedsel dat langer dan drie uur gekookt is voordat het gegeten wordt, dat smakeloos is, oudbakken, dat stinkt, uit elkaar valt en onrein is, wordt graag gegeten door mensen in de geaardheid onwetendheid.”
Vandaag de dag is de consumptie van uien en knoflook wijd en zijd populair. Het is zo erg dat het moeilijk is om een restaurant te vinden dat voedsel serveert zonder deze substanties. We merken dat mensen die zich ervan proberen te onthouden hun eigen lunch meenemen wanneer ze naar hun werk gaan. Voedingsmiddelen zoals ui en knoflook vallen niet in de categorie van sattvika, en zelfs nauwelijks in rajasa. Ze zijn eerder tamasika, of vernietigend. Ze verspreiden een onaangename geur en dragen bij aan ziekte door gifstoffen toe te voegen aan het lichaam. Klinisch onderzoek heeft aangetoond dat ze ziektes zoals bloedarmoede veroorzaken en enkele van dezelfde eigenschappen bevatten als die van commerciële pesticiden. Dit komt niet doordat ze bespoten zijn maar door hun eigen inherente eigenschappen. Men heeft ook ontdekt dat ze het immuunsysteem aantasten omdat ze anti-bacterieel zijn, wat resulteert in het doden van goede bacteriën die noodzakelijk zijn voor het lichaam. Bacteriën zijn essentiële componenten van het leven en zonder hen zou het leven niet door kunnen gaan. Ze onderdrukken ook symptomen van ziekte, wat de natuurlijke manier van genezing van het lichaam belemmert.
Bovendien beschouwt het lichaam knoflook als een vergif en probeert het zo snel mogelijk uit te schakelen. Iedereen weet dat wanneer ze knoflook tot zich nemen (zelfs een miniscule hoeveelheid) de geur in de adem zal blijven en dat zelfs de huid naar knoflook zal ruiken. Het lichaam vernietigt dit vergif via de longen en huid, welke de meest snelle en efficiënte routes lijken te zijn. In maart 1996 gaf Dr. Robert C. Beck, DSC., een lezing bij de Whole Life Expo in Seattle, waar hij sprak over de nadelige gevolgen van knoflook. Een overzicht van zijn speech luidt als volgt:
“De reden waarom knoflook zo giftig is, is dat de sulfon hydroxil ion de bloed hersen barrière penetreert, net zoals DMSO, of dimethyl sulfoxide, en is een specifiek gif voor hogere levensvormen en hersencellen.”
“We ontdekten dit tot onze grote schrik, toen ik de grootste maker was van ethisch EEG biofeedback materiaal. We hadden mensen die terug kwamen van hun lunch die klinisch dood leken te zijn op de encefalograaf, die we gebruikten om hun vooruitgang te calibreren. ‘Nou, wat is er gebeurd?’ ‘Nou, ik ben naar een Italiaans restaurant gegaan en er zat wat knoflook in mijn salade dressing!’ Dus lieten we ze papieren ondertekenen dat ze geen knofook aan zouden raken voor de lessen begonnen. Anders waren we hun tijd, geld en mijn tijd aan het verkwisten. Ik neem aan dat degenen van jullie die piloten zijn of aan vliegtests hebben meegedaan…ik zat in de vluchttesttechniek in Doc Hallan’s groep in de jaren ’50.”
“De sergeant-majoor-vlieger kwam elke maand langs en herinnerde ons er aan: ‘Waag het niet om 72 uur voor je in een van onze vliegtuigen gaat vliegen knoflook te nemen, want dat zal je reactiesnelheid twee tot drie keer zo langzaam maken! Je bent drie keer zo langzaam dan je zou zijn wanneer je niet een paar druppels knoflook zou hebben genomen.’”
“Nou, we wisten niet waarom tot 20 jaar later, tot ik de Alpha-Metrics Corporatie bezat. We waren biofeedback gereedschap aan het maken en kwamen er achter dat knoflook je hersengolven volledig desynchroniseert. Dus financierde ik een onderzoek aan Stanford, en zonder twijfel kwamen ze er achter dat het een vergif was. Je kunt een teentje knoflook op je voet wrijven—op je voetzool—en je kunt het even later op je polsen ruiken. Dus het penetreert het lichaam. Dit is waarom DMSO bijna net zoals knoflook ruikt: die sulfon hydroxil ion penetreert alle barrières inclusief de corpus callosum in de hersenen.”
“Een ieder van jullie die biologische tuiniers zijn weten dat als je geen DDT wilt gebruiken [een zeer potente pesticide die nu verboden is in vele landen, behalve in India natuurlijk], knoflook alles met betrekking tot insecten zal doden.”
“Nu zullen de meeste mensen bijna heel hun leven hebben gehoord dat knoflook goed voor je is, en wij plaatsen deze mensen in dezelfde klasse van onwetendheid als de moeders die rond de eeuwenwisseling morfine sulfaat bij de apotheker kochten en dit aan hun babies gaven om ze in slaap krijgen.”
“Als jullie enige patiënten hebben die lichte hoofdpijn of attention deficit disorder (ADD) hebben, of zich niet kunnen concenteren op de computer in de namiddag, doe gewoon een experiment—jullie zijn het jezelf verschuldigd. Haal ze van de knoflook af en zie hoeveel beter ze worden, zeer, zeer snel. En laat ze dan een beetje knoflook eten na ongeveer drie weken. Ze zullen zeggen: ‘Mijn God, ik had er geen benul van dat dit de oorzaak van onze problemen was.’”
Door ui en knoflook te eten wordt men niet alleen fysiek gehandicapt, maar ook spiritueel. Door hogere levensvormen en hersencellen in het lichaam te doden worden we minder toegerust om spirituele principes te begrijpen. We raken dan bedekt door een mist van materiële gedachten en geleid door neigingen in de geaardheid onwetendheid (tamasa). Dit gaat een obstakel vormen voor iemand die naar hogere kennis streeft, om maar niet te spreken van spirituele zoekers die trachten te mediteren op de alprachtige gedaante van de Heer, Sri Krishna.
Daarom onthielden de grote denkers en de verlichte bevolking van het Oude India zich allemaal van substanties die het spirituele leven niet ten goede kwamen. Het cultiveren van iemands ware zelf, de atma, en zijn relatie met de Allerhoogste Heer was hun voornaamste belang. Het is met ons voordeel in gedachten dat de Heer de Bhagavad-gita sprak. Als hij dat niet had gedaan, hoe waren we dan te weten gekomen wat wel of niet goed is voor onze vooruitgang? Sri Krishna is een oceaan van bovenzinnelijke eigenschappen, en Zijn mededogen is het voornaamst. Het aanvaarden van Zijn oorzaakloze genade in de vorm van Zijn instructies leidt ons naar de grootste bron van geluk.
Neem beschutting van een gerealiseerde Guru,
Hare Krishna,
Artikel door Giridhari das
Vertaling in het Nederlands door Janaki Natha das