Alle eer aan Sri Sri guru en Gauranga! Alle eer aan Sri Radha vinod Bihariji!
Zaterdag 13 april 2019 is de verschijningsdag van Heer Ramacandra. Hierbij nodigen wij iedereen uit voor de feestelijke viering van deze zeer bijzondere dag.
Rama verscheen op de negende dag (= navami) na nieuwe maan. De heerlijkheden van Sri Ramacandra worden uitvoerig beschreven in het Ramayana.
Betekenis van de Ramayana
Het verhaal van de Ramayana en zelfs de volgorde van de gebeurtenissen sluiten precies aan op de principes en gebeurtenissen van het leven van ieder mens. Prins Rama laat in detail zien hoe de mens met alle gebeurtenissen – goed of slecht – in zijn leven kan leren omgaan. Hij voelde intuïtief aan dat het intelligente spel van de natuurkrachten de echte drijfveer is die mensen tot denken en handelen aanzet. Daarom kon Hij zich niet echt boos maken over het sluwe gedrag van Zijn stiefmoeder en ging hij, tot grote ontzetting van Zijn dierbaren, zonder enig protest in ballingschap. In de Ramayana vertegenwoordigt Rama het hogere Zelf en stellen de drie koninginnen de drie guna’s voor. In werkelijkheid zijn het de drie gunas – de principes van schepping, handhaving en ontbinding in de natuur – die ons leven beheersen en besturen. Alleen iemand met de kwaliteiten van Sri Rama is in staat om zich aan hun bindende invloed te onttrekken en volledig ‘vrij’ te zijn. Om die reden is Rama zeer geliefd en geniet hij het volste vertrouwen van zijn toegewijden. De boog van Shiva is het individuele ego dat gespannen en gebroken moet worden om Rama (het Zelf) en Sita (waarheid, deugdzaamheid, zuiverheid) met elkaar te verbinden. De koningen en prinsen, die uit alle delen van de wereld zijn toegestroomd, zijn niet in staat om de boog te spannen omdat zij hoofdzakelijk op basis van uiterlijke macht en arrogantie handelen. In het volle besef dat hij de boog alleen met behulp van de universele Liefde in zichzelf kan spannen, is Rama zelf de belichaming van die harmonie en liefde. Echte macht in het leven komt van binnenuit. Rama’s geest is zuiver en stabiel omdat hij vanuit Zijn zuivere bron functioneert en dan is er niets wat een mens niet kan realiseren. Zijn liefdevolle wijze van handelen, dat daaruit voortvloeit, schenkt Sita volledig vertrouwen in het aanvaarden van Rama als haar echtgenoot.
Ravana vertegenwoordigt het kwade en de hoogmoed in de wereld, of de stress in onze eigen geest en lichaam. Hij staat ook voor rajas guna, dat wil zeggen voor rusteloze activiteit, ego en hartstocht. Hij bezit tien hoofden die onder meer de zes ondeugden voorstellen, namelijk begeerte, woede, hebzucht, hartstocht, hoogmoed en jaloezie. Het zijn deze destructieve elementen die over Sita willen domineren en zich op sluwe wijze van Haar meester willen maken. Omdat deze in ieder (nog niet volledig ontwikkeld) mens aanwezig zijn, is ieder mens in feite Ravana. De scheiding tussen Rama en Sita veroorzaakt lijden en problemen in de wereld en in het hart van de mens. Pas na langdurige strijd, dat wil zeggen na de nodige ervaring in het leven, lukt het Rama om Sita weer terug te winnen. Het Zelf, dat een stille getuige is van de activiteit, drukt zich door de geest uit in de relatieve wereld. Hanuman (letterlijk: moed) is de menselijke geest, die standvastig is in haar toewijding aan het Zelf en daardoor in staat is bovenmenselijke krachten te ontwikkelen. Door Hanuman’s dapperheid, bijgestaan door het eensgezinde apenvolk, lukt het om de zoektocht naar waarheid en wijsheid met succes te volbrengen. Het apenvolk symboliseert de gedachtenwereld. Zoals een aap van tak tot tak springt, zo rusteloos en oncontroleerbaar zijn de gedachten van een mens. Maar wanneer deze kunnen worden gebundeld en op een punt worden gericht, kunnen ze bergen verzetten. Onder Rama’s leiding was het dappere apenleger in staat alle hindernissen die het tegenkwam uit de weg te ruimen. Het bouwde een brug ( de brug van kennis) tussen het vasteland en Lanka en vervulde een heldenrol bij de bevrijding van Sita.
De Ramayana speelt zich af in het hart en in de geest van ieder mens. De les die de Ramayana leert is om de geest te ordenen en te bevrijden van al haar conditioneringen, die de keuzemogelijkheden enorm beperken, door haar terug te brengen bij het Zelf. Dan wordt de basis gelegd voor Rama Rajya, een ideale samenleving onder leiding van Rama, waarin geen plaats meer is voor verdriet, lijden of ongeluk. Ayodhya (de wereld, het menselijk lichaam, het hart) wordt dan weer een plaats van vrede en verdraagzaamheid, waar de bestuurders ideaal gedrag ten toon spreiden en het volk in geluk en gezondheid leeft.