Een brahmana in Kashi Varanasi bad eens tot Heer Shiva, “Ik wil mijn dochter uithuwelijken, maar ik heb geen geld. Geef me alstublieft geld.” Heer Shiva zei tegen hem, “Ga naar Vrindavana en ga daar op zoek naar Srila Sanatana Goswami. Aan hem kun je vragen of hij je wat van zijn rijkdom wil geven ten behoeve van je dochter’s huwelijk.” Zodoende ging de brahmana te voet naar Vrindavana, en toen hij daar eenmaal aan was gekomen vroeg hij de dorpelingen ter plaatse waar hij de persoon genaamd Sanatana Gosvami kon vinden. Aangezien iedereen wist wie dat was, legden ze hem uit waar hij verbleef.
Srila Sanatana Goswami was zijn bhajana aan het beoefenen in Kaliya-hrada dichtbij de Yamuna rivier. Kaliya-hrada was de voormalige thuishaven van de erg giftige slang genaamd Kaliya. Omdat Kaliya-hrada zo dicht in de buurt van de Yamuna lag, was het omringende gebied erg zanderig. Srila Sanatana Goswami ging slechts gekleed in een lendedoek. Hij ging altijd van deur tot deur om te bedelen voor een klein beetje prasada (voedsel overblijfselen van Krishna), en nam als maaltijd slechts één droge chapatti (plat brood) zonder zout.
De brahmana kwam aan bij zijn hut en zei, “Ik ben naar Shankara Mahadeva, Heer Shiva, gegaan en hij zei dat ik u moest opzoeken. Hij vertelde mij dat u mij wat rijkdom zou schenken voor de bruiloft van mijn dochter.” Sanatana Goswami antwoordde, “Ik heb geen bezittingen. U kunt zien dat ik niets anders heb dan een lendedoek.” Toen dacht hij, “Oh, Shiva kan niet gelogen hebben. Hij is mijn boezemvriend.” Toen hij zo aan Heer Shiva dacht en de zaak verder overwoog, herinnerde hij zich plots een toetssteen die hij ooit had weggegooid en daarna was vergeten, dus zei hij tegen de brahmana, “Ga naar de Yamuna en verwijder daar wat zand, daar zult u een toetssteen vinden. Het ligt ergens in het zand maar ik weet niet meer precies waar.”
De brahmana vond de steen, raakte er ijzer mee aan, en het ijzer veranderde in goud. Hij was erg, erg blij dat Heer Shiva hem had gezegd naar Vrindavana te gaan, en dacht dankbaar, “Mijn gebeden zijn gehoord en beantwoord door hem.” Op weg naar huis echter, nam zijn hebzucht naar geld toe en hij begon te denken, “Waarom bewaarde Sanatana Goswami de toetssteen eigenlijk in het zand? Het had geen nut daar. Hij moet dus nog waardevollere juwelen hebben dan deze toetssteen.”
Zo kwam het dat hij terugging, en Sanatana Goswami vroeg hem, “Waarom bent u terggekomen?” Hij antwoordde, “Ik ben hier omdat ik weet dat u juwelen bezit die nog waardevoller zijn dan deze toetssteen.” Sanatana Goswami zei toen, “Goed, ga die toetssteen in de Yamuna gooien.” De brahmana deed dit met al zijn kracht, waarna Sanatana Gowami tegen hem zei, “Kom hier. Kom hier.” Hij gaf hem de mantra “Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare, Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare” en zei, “Ik heb geen wereldse juwelen, maar ik heb wel transcendentale juwelen. Het juweel van Heer Krishna en Sri Radha zal spoedig naar u toe komen, dus blijf alstublieft hier. Het huwelijk van uw dochter zal automatisch plaatsvinden. Blijf hier en chant Hare Krishna.” Die Brahmana volgde de instructies van Sanatana Goswami op en werd een zeer verheven heilige.
– Vertaald door Sriman Janaki Nath Das uit “Shiva Tattva” van Sri Srimad Bhaktivedanta Narayan Gosvami Maharaja