Koning Vrsabhanu en koningin Kirtida zijn de vader en moeder van Srimati Radharani. Zij verlieten Varsana in de hoop dat, als ze dichter bij de Yamuna zouden zijn, ze gezegend zouden worden met een kind.
De naam ‘Vrsabhanu’ houdt verband met de zon. ‘Bhanu’ betekent zon, en wat doet de zon? De zon geeft licht en zuivert alles door zijn warmte. De zon verdampt ook water van de oceaan en vormt frisse regenwolken. De zon wordt dus beschouwd als een oceaan van genade. Net zoals voor iemand die op zee is, lijkt of de maan uit de oceaan oprijst, zo verscheen de maan Srimati Radharani uit de oceaan van Vrsabhanu.
Srimati Radharani’s naam wordt in geen van de geopenbaarde geschriften genoemd. Daar is een bijzondere reden voor. Toen Sukadeva Goswami, de zoon van Vyasadeva, voor de wijzen in het bos van Naimisaranya het Srimad Bhagavatam voordroeg, dachten zowel hij als Suta Goswami, zijn leerling, dat het gezien de samenstelling van het gezelschap, beter was om haar naam niet te noemen.
Alhoewel Srimati Radhika’s naam niet direct vermeld wordt, kan deze achterhaald worden door afleidbare redenaties en toespelingen. Als iemand kaas, boter, wrongel, yoghurt en room beschrijft zonder daarbij de bron van dit alles te noemen, dan is ieder intelligent persoon in staat om zich te realiseren dat melk de bron van dit alles is. Op dezelfde manier zijn alle kenmerken van Srimati Radharani beschreven in het Srimad-Bhagavatam, zodat het voor iemand met kennis van de geschriften makkelijk te raden is dat zij de bron is van al deze kenmerken. Het was niet nodig om weer te schrijven over Krishna’s spel en vermaak in het Srimad-Bhagavatam. Er zijn zo veel Purana’s die het spel en vermaak van de Heer verbeelden. Wat was dan de bijzondere reden om het Srimad Bhagavatam te schrijven? Die bijzondere reden was dat het Srimad Bhagavatam de heerlijkheden van de Gopi’s moest introduceren en in het bijzonder om de uiterst verheven positie van Srimati Radharani als de meest beminde van de Allerhoogste Heer Krishna te vestigen.
Srimati Radharani is het meest genietbaar vermogen, de universele moeder, de hladini shakti van Krishna, de belichaming van Zijn hoogste inwendig vermogen, maar ze werd “blind” geboren. Ze wilde haar ogen niet openen. Ze wilde deze wereld niet zien. Ze wilde haar ogen open doen en dan slechts één gezicht zien, dat van Krishna.
Narada Muni was geheel op de hoogte van het verschijnen van de Heer op deze aarde en hij wist dat het allerhoogste vreugdegevende vermogen van de Heer, de ananda shakti, ook moest verschijnen. Meteen toen Srimati Radhika verscheen, was Narada Muni in staat om vast te stellen dat de ananda shakti van de Heer aanwezig was op de aarde.
Onmiddellijk ging hij naar het paleis van koning Vrsabhanu. Eerst wilde de koning hem geen “blinde” dochter tonen maar toen dacht hij: “Narada Muni is een heilige wijze. Misschien zullen de ogen van mijn dochter opengaan door zijn aanraking en zegeningen.” Dus haalde hij zijn dochter te voorschijn. Narada Muni bracht meteen zijn eerbetuigingen aan het kind, en, na veel gebeden te hebben gebracht en na vele zegeningen, vertrok hij.
Korte tijd later kwamen Nanda Baba, Yasodamayi en Baby Krishna om de dochter van koning Vrsabhanu te zien. Op dat moment waren ze de kleine Srimati Radhika aan het schommelen en toen Krishna haar zag liep Hij zo vlug Zijn kleine beentjes hem dragen konden naar haar toe en raakte haar aan met Zijn lotushand. Onmiddellijk gingen haar lotusogen open en het eerste wat ze zag in deze materiële wereld waarin we leven was het blauwachtig zwarte lotusgezicht van Krishnacandra en de meest prachtige glimlach verscheen op haar lotusgezicht. Prabhovananda heeft beschreven dat de invloed van Srimati Radharani op Krishna zo groot was dat, zo gauw als Hij haar zag Zijn fluit uit Zijn handen glipte en, wanneer Zijn gouden kroon van Zijn hoofd viel, Hij het niet eens merkte, zo intens was Hij aangetrokken tot haar.
Srimati Radharani kan Krishna op zo veel manieren aantrekken door haar wonderbaarlijke kwaliteiten dat Hij niet van haar weg kan blijven. Daarom wordt ze ook wel ‘Hare’ genoemd, want ‘Hare’ betekent dat ze het Hart steelt van Krishna Zelf, door Hem volledig te overstromen met haar liefde. Daarom wordt in de grootste mantra, de maha-mantra, de Naam ‘Hare’ gebruikt. Krisna wordt verrukt en geplezierd als we ‘Hare, Hare’ chanten, omdat we dan de Naam van Zijn geliefde aanroepen. Evenzo wordt Srimati Radharani enorm verblijd als we ‘Krishna, Krishna’ chanten, omdat ze dan ziet dat wij, de geconditioneerde zielen, ons onze Vader herinneren, de Allerhoogste Heer Krishna, na een lange, ingebeelde ziekte van vergetelheid. En omdat ze zo genadig is, is ze uiterst geplezierd dat we uiteindelijk onze spirituele gezondheid herwinnen.