Personen wiens bewustzijn niet gericht zijn op Sri Krsna, maar wel bij het genieten van het materiele leven, kunnen feitelijk het doel van het leven niet begrijpen en ook niet hun eigen belang. Deze menselijke vorm van leven is bedoeld voor het dienen van de Allerhoogste Heer Krsna, maar materialistische mensen kunnen dit niet begrijpen, omdat hun zinnen onbeheersd zijn. Compleet toegewijd in het tevreden stellen van hun zintuigen, worden ze weggetrokken van het navolgen van het echte doel van het leven en zijn herhaaldelijk gebezigd in het kauwen op datgene waar al op gekauwd is.
Het materialistische leven is hetzelfde als het herhaaldelijk kauwen op datgene waar al op gekauwd is, op zoek naar geluk, dat hier niet te vinden is. Alhoewel er geen profijt is in zo’n leven, zijn mensen met zulke onbeheersde zinnen er door bekoord. En dus betreden ze de duistere regionen van onwetendheid en gaan naar een toenemende helse situatie wat gevuld is met onnoemlijk veel lijden. Personen die pogen om te genieten van het materiele leven of die totaal verzonken zijn in familiezaken blijven ongewaar van het feit dat het uiteindelijke doel van ons bestaan is, om de lotusvoeten van Heer Vishnu te dienen en terug te gaan naar huis, terug naar het huis van de Allerhoogste Godspersoon. In plaats daarvan leggen ze al hun aspiraties in de valse hoop van het proberen te genieten van hun lichaam, vrouw, kinderen, huis, familie, werk en omgeving, overtuigd dat deze dingen hun gelukkig zal maken.
Maar de waarheid is dat familie en materieel succes niets van doen heeft met hun echte eigen belang. Compleet blind aangaande het echte doel van het mensen leven, accepteren zulke personen een ander blind persoon als hun guru, die ook gehecht is aan het materieel bestaan. En dus leidt de blinde de blinde. Ze dwalen allemaal onvermijdelijk van het pad en vallen in de greppel. Als de guru het doel des levens niet kent, dan is hij bestemd voor de hel, samen met zijn discipelen.